Na północy Polski można zobaczyć kilka zamków średniowiecznych o charakterze obronnym. Od XIII do XVI wieku tereny te pozostawały we władaniu Zakonu Najświętszej Marii Panny znanego nam jako zakon krzyżacki, toteż budowle te stanowiły warownie i twierdze, których zdobycie było niemalże niemożliwe. Budowano je na całej długości granicy z Polską w obawie przed próbami odzyskania zagarniętych podstępem i orężem ziem zamieszkałych przez rdzenne plemiona Prusów i Jaćwingów. Polityka krzyżacka, oparta na przemocy, miała na celu zlikwidowanie rdzennych mieszkańców i zastąpienie ich osadnikami sprowadzonymi z terenów niemieckich, głównie z okolic Lubeki.
Malbork
Największym zamkiem krzyżackim był Malbork ( zbudowany w XIV wieku), będący również siedzibą komtura. Do dzisiaj zachowało się pięć zamków, a z pozostałych trzynastu zachowały się jedynie fragmenty ruin.
Zamki obsadzone były załogami i służyły utrzymywaniu okolicznej ludności w posłuszeństwie. Z nich oddziały rycerzy w białych płaszczach z czarnym krzyżem wypadały na osady kmiece, rabując je i paląc. Mieszkańców pozostałych przy życiu brano w niewolę lub skazywano na śmierć.
Niedaleko Malborka było pole, które jeszcze wiele wieków później zwano „szubienicą Warmów”.
Pozostały po zakonnikach zamek jest najlepiej zachowanym ceglanym i największym zamkiem rycerskim na świecie.
Zwiedzanie zamku zajmuje przeciętnie 4 godziny, ale warto je poświęcić na przeniesienie się w czasy mrocznych rycerskich rytuałów średniowiecza.
Zdjęcia Jarosław Gross
Zdjęcia Jarosław Gross
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz